Creative life vs Daily life
Lately I’ve been wondering where the time has gone. It has been two years since I said farewell to my day job and made the decision to work independently. I had dreams; I dreamt of nice summer days filled with sunshine and saw myself work on creative projects near the open window. I wanted to illustrate, photograph, screen print, blog, make videos and with all of that, make enough money to live.
But… some dreams are still just dreams. During my studies, I worked hard and made big steps, most of them independently. However, without hard deadlines, it turns out I’m not really capable to work independently. I let myself get distracted easily by things happening around my. A full laundry basket? I’ll quickly throw it into the washing machine. A sick cat? I’ll quickly go to the vet. You want to come by? Sure… I’m always at home. And don’t forget the black hole called “the internet” and oops… the day is over.
It feels as if I have wasted my time, as if I could have gotten more out of it. After seeing a hilarious TEDTalk about procrastination, I know that the “instant gratification monkey” gets the most space with people that don’t have hard deadlines and that they are also the ones that feel the most unhappy with that. So I find myself in good company.
Still, I don’t want to be overcritical towards myself. I have achieved a number of my goals; with a lot of trial and error, I have mastered the technique of screen printing, I have discovered which drawing styles I like and don’t like and I have learned a lot about social media, marketing, composition, colour use and many more subjects. All of this has not resulted in something concrete yet, but I have grown. Small steps are also steps, I guess.
Furthermore, I also learned a lot about myself in the past two years. I learned I’m a questioner; I question everything and want to investigate everything thoroughly. However, this can be very tiring for me. I learned that you get happier and healthier by expressing gratitude. I learned that happyness is a process and that doing things makes you happy, especially if you do them for others.
Still, it’s time that the “instant gratification monkey” goes back into her cage, so I can realise my dreams. Of course she can come out every now and then, but only under my strict supervision, because otherwise, I don’t see myself working on creative projects near an open window on a nice summer day anytime soon.
Creatieve leven vs dagelijks leven
De laatste tijd vraag ik mij vaak af waar de tijd gebleven is. Het is alweer twee jaar geleden dat ik afscheid nam van mijn vaste baan en ik de beslissing maakte om zelfstandig verder te gaan. Ik had allerlei dromen; ik droomde over mooie zomerse dagen vol zonneschijn en zag mijzelf dan werken bij het open raam aan creatieve projecten. Ik wilde illustreren, fotograferen, zeefdrukken, bloggen, video’s maken en met dit alles wilde ik voldoende geld verdienen om rond te komen.
Alleen… sommige dromen zijn nooit verder gekomen dan dromen. Tijdens mijn studies heb ik hard gewerkt en heb ik grote stappen gemaakt, veelal zelfstandig. Echter zonder harde deadlines blijk ik nu toch niet zo goed in staat zelfstandig te werken. Ik laat mij makkelijk afleiden door alles wat er om mij heen gebeurt. Zit de wasmand vol? Even een wasje draaien. Is de kat ziek? Even naar de dierenarts. Wil je langskomen? Natuurlijk, ik ben altijd thuis. Vergeet daarnaast niet het zwarte gat dat internet heet en oeps, de dag is weer voorbij.
Het voelt alsof ik mijn tijd verspeeld heb, alsof ik er veel meer uit had kunnen halen. Na het zien van een hilarische TEDTalk over uitstelgedrag, weet ik dat de ‘instant gratification monkey’ de meeste ruimte krijgt bij mensen die geen harde deadlines kennen en dat zij zich daar het meest ongelukkig bij voelen. Ik bevind mij dus is goed gezelschap.
Toch wil ik ook niet te kritisch op mijzelf zijn. Er zijn veel doelen die ik wel bereikt heb. Ik heb mijzelf met vallen en opstaan de techniek van het zeefdrukken eigen gemaakt, ik heb ontdekt welke tekenstijl mij wel en niet aantrekt en ik heb veel geleerd over social media, marketing, compositie, kleurgebruik enzovoorts. Dit alles heeft nog geen concreet resultaat opgeleverd, maar ik ben wel gegroeid. Kleine stappen zijn ook stappen, denk ik maar.
Daarnaast heb ik de afgelopen twee jaar veel geleerd over mijzelf. Ik heb geleerd dat ik een questioner ben; dat ik bij alles vragen stel en dat ik alles tot op de bodem uit wil zoeken, maar dat dit, voor mijzelf, heel vermoeiend kan zijn. Ik heb geleerd dat je door je dankbaarheid te uiten gelukkiger en gezonder wordt. Ik heb geleerd dat geluk een proces is en dat je gelukkig wordt van dingen doen, vooral voor anderen.
Toch wordt het tijd dat de ‘instant gratification monkey’ terug haar kooitje in gaat, zodat ik mijn dromen kan realiseren. Natuurlijk mag ze er af en toe uit, maar alleen als ik haar de ruimte geef, anders zie ik mijzelf voorlopig nog niet op zomerse dagen bij het open raam aan creatieve projecten werken.